Eind september publiceerde het NRC een artikel over ontwikkelingen op de arbeidsmarkt. We zijn als je het mag geloven op de werkvloer bezig met ‘Quiet Quitting’, ‘Loud Leaving’, ‘Rage Applying’ en ‘Quiet Hiring’. Mooie, allitererende termen die hoogstwaarschijnlijk bedacht zijn door een sluwe HR-consultant in een hippe koffietent.
Om te beginnen is daar ‘Quiet quitting’. Je doet alleen nog waar je voor betaald krijgt en zet geen stap extra voor je werkgever. Uhm, medewerkers die zich niet dagelijks het vuur uit de sloffen lopen zijn toch van alle tijden? Vroeger vertrok je gewoon als de werkdag erop zat. Je groette je collegae en ging naar huis. Nu roep je door de gangen: “Het is tijd, mij niet meer bellen, mijn privétijd begint nu.” En dat noemen we dan ‘Loud Leaving’. Alsof de meerderheid van de medewerkers écht zo de werkvloer verlaten aan het einde van de dag. En dan ‘Rage Applying’. Ja, we hebben allemaal wel eens een slechte dag gehad waarop we dachten: “Ik zoek een andere baan!” En dan speurden we de advertenties af op zoek naar een ogenschijnlijk leukere baan. Maar om daar nu een heel nieuw begrip voor te bedenken? Nu klinkt het bijna als een nieuwe vitaliteitstrend: “Doe jij al aan ‘Rage Applying’? Echt een aanrader om fit te blijven!” En tenslotte ‘Quiet Hiring’. Mensen meer taken geven zodat je als organisatie daar geen nieuwe medewerker voor hoeft aan te nemen. Vroeger noemden we dat functie-uitbreiding. Zonder salarisverhoging wel te verstaan. Maar pas op! Medewerkers kunnen zich ondergewaardeerd gaan voelen omdat er meer gedaan moet worden met minder middelen.
Misschien ligt het aan mij, maar ik mis de tijd waarop we het hadden over solliciteren, aannemen en ontslag nemen. Zonder poespas, zonder flitsende termen. Want wat zeggen deze hippe termen nu echt? Hebben we een nieuw vocabulaire nodig om te praten over de attitude van de medewerker? Of is al dat geklets gewoon een reflectie van een doorgeslagen samenleving die constant op zoek is naar manieren om het gewone bijzonder te maken, het alledaagse te upgraden, het simpele te compliceren?
Laat ons de dingen noemen zoals ze zijn. Quiet quitting is afhaken. Loud Leaving is irritant. Rage Applying is spontaan ontslag nemen. Quiet Hiring is een slecht idee. In plaats van ons te verliezen in de wervelwind van trendy terminologie, zouden we ons moeten concentreren ons werk goed te doen. Want aan het einde van de dag, ongeacht hoe we het noemen, draait het allemaal om het resultaat dat je samen hebt behaald met inzet, toewijding en passie. Dus, gewoon aan het werk gaan en je stinkende best doen. Quiet Simple!
Ilonka Sinkeldam
Directeur Baandomein